zaterdag 25 februari 2012

'Conejo' voor de workshop! =)

Gisteren heb ik een klein konijntje gehaakt. Het patroontje vond ik gratis op internet (hier). Ik heb het vertaald naar het Spaans (conejo = konijn), zodat ik het kan gebruiken bij de haakworkshop. (binnenkort meer daarover)


Er zijn inmiddels ook al meer van jullie gehaakte knuffels uitgedeeld. Maar omdat we hier heel veel last hebben van stroomuitval, heb ik hierover nog geen blogs kunnen plaatsen... Wanneer ik weer terug ben in Nederland (over een week al... =( ) zal ik zo snel mogelijk alle foto's plaatsen!

woensdag 22 februari 2012

Even wat anders tussendoor...

Voordat ik het haken had ontdekt was ik begonnen met portrettekenen. De afgelopen maanden heeft dat wat op een laag pitje gestaan omdat ik zo druk was met haken. =) Maar begin deze maand heb ik mijn potlood weer opgepakt en het volgende portret afgemaakt.

 

Het is getekend met grafiet (potlood) op 160 grams tekenpapier, iets groter dan a4-formaat. Totale tekentijd was ongeveer 35 uur.

Wie benieuwd is naar mijn teken'kunsten' kan mij volgen op: tamarad-art.blogspot.com =)

zaterdag 11 februari 2012

Regenboogmobiel

Vrienden van mij hebben pasgeleden een dochtertje gekregen. Voor hen haakte ik deze regenboogmobiel. In de wolken heb ik een muziekdoosje verwerkt.

Het patroontje vond ik gratis op internet. (klik hier)


 Een paar close upjes:




donderdag 9 februari 2012

Meer knuffels uitgedeeld!

Donderdagmiddag 2 februari 2012

Aan de voet van de heuvel in de ‘barrio’ schalt harde muziek uit een luidspreker. Dominicanen zijn gek op muziek, ze zetten de radio het liefst zo hard mogelijk, zodat de hele buurt kan ‘meegenieten’. We lopen door de wijk en zien een paar kinderen spelen met een vlieger (een plastic zakje aan een touwtje). Bij een huisje helpt een meisje haar oma met het doppen van boontjes.


Een stukje verderop speelt een groepje volwassenen een spelletje domino, terwijl naast hen mensen water halen bij een gemeenschappelijke kraan. Bovenop de heuvel is geen waterleiding, want de waterdruk is niet sterk genoeg om het water de heuvel op te brengen. Het kraanwater hier is niet drinkbaar. Toch wordt het gedronken door veel mensen in deze arme buurten. Het drinkwater, dat je in de supermarkt voor een euro per 5 gallon (ongeveer 19 liter) kunt kopen, lijkt een overbodig luxe.


Tussen de huisjes zien we een pad, daarlangs lopen we naar boven. Onderweg komen we een meisje tegen dat met een lege fles naar beneden loopt. Ze loopt op blote voetjes over de harde stenen (en de troep die daartussen ligt). Ook zij gaat water halen.





Wij lopen verder naar boven en komen terecht bij een paar kleine huisjes. Hoewel we lager op de heuvel nog huizen zagen van steen, zijn het hier echt kleine houten/golfplaten krotjes.


Terwijl we met de bewoonster van een van de huisjes praten, komen drie meisjes nieuwsgierig bij haar staan. Ik vraag de vrouw of het haar kinderen zijn. Het blijken haar kleinkinderen te zijn. De hele familie woont in een paar kleine huisjes bij elkaar. Hoewel ze nieuwsgierig zijn, zijn de kinderen ook erg verlegen. Ze durven bijna niet te antwoorden als ik vraag hoe ze heten en laten de volwassenen het woord voor hen doen.


Als ik ze de knuffeltjes laat zien komen ze voorzichtig dichterbij. Het knuffelkonijntje (gehaakt door Ines) wordt meteen stevig omarmt door Yesenia (2). Ze laat hem ook niet weer los! Af en toe bekijkt ze hem even en geeft hem dan een nog dikkere knuffel. 


Daileny (5) houdt het ezeltje (gehaakt door Veerle) in het begin wat verlegen vast. Maar later zie ik dat ze hem, met zijn bungelende pootjes, gymnastiekkunstjes laat doen. Het blauwe aapje (gehaakt door Annemiek) wordt eerst ook voorzichtig in ontvangst genomen. Maar het duurt niet lang tot Suleiki (2) het knuffeltje vertederend tegen zich aandrukt.




Ik maak wat foto’s van de kinderen met hun knuffels en ineens zie ik er een nieuw meisje tussen staan. Het is Daniela (5). Ze kijkt me verwachtingsvol aan. Gelukkig heb ik meer knuffeltjes bij me, en ik geef haar het sneeuwvlokje (gehaakt door Vengy). Er verschijnt een grote lach op haar gezicht! En ze rent er enthousiast mee naar haar vader om het hem te laten zien! 



Terwijl ik verder ga met foto’s maken staat er opeens nóg een meisje tussen. Rosmeri (6) kwamen we net op de heuvel ook al tegen toen ze water ging halen. Zij krijgt het witte poesje (gehaakt door Marijke).  Ze laat het belletje om zijn nekje vrolijk rinkelen.


Dan komen Yancarlo (5) en Yeuri (7) ook naar ons toe. Van Sil had ik, in plaats van een gehaakt knuffeltje, speelgoed gekregen en daarvan geef ik nu de ‘wegschietautootjes’ aan de jongens. Die vallen zeker in de smaak, ze gaan er meteen mee spelen! 




De meisjes blijven wat verlegen, maar als ik een foto van hen maak en die vervolgens laat zien op het schermpje, beginnen ook zij te giechelen, ‘dat is leuk’! Natuurlijk moeten er dan nog meer foto’s worden gemaakt. En ze kunnen eigenlijk niet lang genoeg stil blijven zitten om de foto te laten nemen, omdat ze zo snel mogelijk weer naar me toe willen rennen om de foto op het schermpje te zien.



Inmiddels wordt het al wat donker, dus is het tijd om weer terug te gaan. Terwijl ik wegloop zie ik dat de jongetjes dikke pret hebben met hun wegschietautootjes. De meisjes komen met hun knuffel onder de arm ook meespelen. Als ik via het pad de heuvel afklauter hoor ik ze nog lachen en plezier maken met z’n allen!

---

Bekijk hier een korte video:


---

Ines, Veerle, Annemiek, Vengy, Marijke en Sil ===> Bedankt!!!